Aangifte doen
Blijf niet stil

Indien je het slachtoffer werd van een haatdragende boodschap of een online haatmisdrijf kan je hier op verschillende manieren op reageren (zie Neem een stapje terug 2.2). Eén van je opties is aangifte doen. Rapporteren werkt bemoedigend en je beschermt jezelf én anderen. Dit kan bij de website of het platform in kwestie, bij de politie of een organisatie zoals Unia, het CAW of Lumi (zie het onderdeel Waar kan ik terecht? 3.5).

Lees hier waarom je wel of niet aangifte zou doen, en indien wel, waar je dat best doet.

Zou ik aangifte doen?

Met de Safe To Be enquête 7.5 werd aangetoond dat mensen vaak aarzelen bij het rapporteren van misbruik. Soms gelooft men niet dat het de moeite is, of zijn mensen bang om hun seksuele oriëntatie of genderidentiteit te onthullen. Anderen hebben slechte ervaringen met het rapporteren van een incident. Weet dat je altijd het recht hebt om holebifobie of transfobie te melden, het officieel erkend te zien, en de hulp te krijgen die je nodig hebt (Safe To Be, 2018).

Anti-LGBTI misbruik en geweld vormen enorme problemen voor de gemeenschap, maar aangifte doen kan een verschil maken. Elk jaar kiezen duizenden LGBTI-personen ervoor haatmisdrijven te rapporteren. Het maakt deel uit van het opkomen voor je rechten en weerstand te bieden aan zij die vinden dat LGBTI-personen beter onzichtbaar blijven.

Aan de andere kant bestaan er evengoed redenen om geen aangifte te doen. Als je niet zeker weet of je wel of geen aangifte zou doen of je jezelf afvraagt wat je kan verwachten indien je het wel doet, kan je altijd praten met een slachtofferhulporganisatie zoals Unia of een CAW (zie onderdeel “Waar kan ik terecht?” 3.5. Zij kunnen je onafhankelijk advies geven en begeleiden bij eventuele volgende stappen.

Waar aangifte doen?

Misschien wil je het online geweld rapporteren bij het sociale mediaplatform waar het incident is voorgevallen, of je wil naar de politie of een slachtofferhulpdienst* stappen. Hoe dan ook, of je wel of geen aangifte wil doen is volledig aan jou.

Hieronder volgt een lijst met opties omtrent het rapporteren van online misbruik.

Sociale mediaplatformen
Indien je rapporteert bij een sociale mediaplatform maak je dat platform bewust van het gedrag van de gebruiker die je heeft aangevallen. Dit kan ertoe leiden dat hun account gedeactiveerd of geschorst wordt en ze hun gedrag niet meer kunnen voortzetten. Indien er na je rapportering geen actie wordt ondernomen, weet dan dat sommige platformen pas actie ondernemen nadat ze verschillende klachten hebben gekregen. Je ervaring rapporteren kan anderen dus rechtstreeks helpen en is daarom nog niet meteen verloren, zelfs al wordt er niet onmiddellijk tot actie overgegaan. Zie Bewaar bewijs 2.3 om te lezen wat je best bijhoudt van het misbruik.

Het is niet altijd even makkelijk erachter te komen hoe je haatdragende inhoud kan rapporteren of signaleren. Sociale mediaplatformen hebben verschillende mechanismen voor het rapporteren van incidenten (alsook verschillende definities van haatboodschappen). De meesten hebben echter een ingebouwde functie waarmee je een post, comment of bericht direct kan rapporteren en/of de persoon die die heeft gecreëerd. Je kan tijdens het rapporteren ook de persoon die de inhoud creëerde blokkeren, zodat die je niet meer kan contacteren.

Hier vind je enkele bronnen terug met uitleg omtrent het rapporteren van misbruik op Facebook, Twitter, YouTube, Instagram en Whatsapp.

Tip: indien je ervoor kiest te rapporteren bij de sociale mediawebsite, schrijf dan een verslag van wat er gebeurd is en sla dit op als tekstdocument. Zo hoef je niet alles keer op keer neer te schrijven indien je meerdere stappen moet doorlopen (wat wel eens het geval kan zijn).

Politie
De politie kan je rechtstreeks helpen in twee gevallen:
– indien het gerapporteerde incident gelinkt is aan offline misdaden
–  of als de online activiteit niet legaal is zoals in het geval van stalking (“Wat is een haatmisdrijf?”).

Wanneer de politie niet kan helpen, bijvoorbeeld als de dader anoniem post, help je nog altijd met het in kaart brengen van de hoeveelheid haatdragende boodschappen en misdaden die online gebeuren. Dat is nuttig wanneer de politie moet beslissen welke middelen ze nodig zullen hebben om online misdaden in de toekomst aan te pakken. Je hoeft er niet zeker van te zijn dat je het slachtoffer werd van een misdaad voordat je aangifte doet bij de politie. Indien je niet zeker bent maar je je er wel beter bij zou voelen indien je aangifte doet, dan is dat het waard.

Als je voor welke reden dan ook geen aangifte wil doen bij de politie, bijvoorbeeld je weet niet of het wel een echt misdrijf was of je voelt je niet comfortabel bij het praten met de politie, kan je altijd Unia, Lumi, of een van de andere organisaties in het onderdeel “Waar kan ik terecht? 3.5 contacteren. Deze organisaties bieden eerstelijnshulp en kunnen advies geven omtrent waar je terecht kan en wat je kan doen.

Overweeg je wel officieel aangifte te doen bij de politie, maar wil je eerst een beter zicht op jouw situatie? Ga naar het onderdeel Wat is online haat? 5. om een eerste inschatting te maken.

Slachtofferhulp
Slachtofferhulpdiensten bieden hulp aan slachtoffers van misdaden. Vaak houdt dat ondersteuning in bij het verwerken van traumatische ervaringen en hulp bij het weer oppakken van de draad erna. Maar ze kunnen ook juridische ondersteuning bieden bij het eisen van een schadevergoeding van de dader of je begeleiden bij het aangifte doen bij de politie.

Het bezoeken van een slachtofferhulpdienst is vaak een goede eerste stap bij het vertellen van je verhaal wanneer je het slachtoffer werd van een online haatmisdrijf. Deze diensten zijn gratis en werken onafhankelijk van politiediensten. Zie Aangifte doen in België 3.5 voor de contactgegevens van de verschillende organisaties die er voor je zijn.

Bemiddeling
In België is het mogelijk om beroep te doen op bemiddeling en herstelrecht wanneer het gaat om online haatmisdrijven. Bemiddeling is een eenvoudige en vaak efficiënte manier om zelf conflicten op te lossen met behulp van een bemiddelaar. Ze gebeurt op vrijwillige basis en kan dus niet doorgaan als één van de partijen ertoe gedwongen wordt. Een succesvolle bemiddeling kan het slachtoffer en hun gemeenschap helpen zich veiliger te voelen nadat een misdaad heeft plaatsgevonden.

Herstelrecht geeft je de kans de dader te vertellen hoe hun acties jou hebben beïnvloed. Dat kan door middel van een gefaciliteerde bijeenkomst door een erkende bemiddelingsorganisatie (Moderator) met jou en de dader, of via briefwisseling. Eventueel kan er een gemeenschapsorganisatie in jouw plaats aanwezig zijn.

De noden van het slachtoffer staan bij bemiddeling altijd centraal. Het doel is een verzoening tussen de verschillende partijen in het conflict, op voorwaarden van het slachtoffer. Bemiddeling sluit geen strafrecht uit en vice versa.

Indien je gebruik wil maken van herstelrecht of bemiddelingsdiensten neem dan contact op met de slachtofferhulporganisaties van jouw land.

Wil je meer weten over bemiddeling en herstelrecht, zie Handboek rond herstelrecht 7.3 op deze website.

*Ongeveer een derde van LGBTI personen die het slachtoffer werd van online geweld, rapporteert dit bij het sociale mediaplatform waarop het incident voorviel. Slechts 5% doet aangifte bij de politie en slechts 3% bij slachtofferhulpdiensten. 1 Op 3 van de ondervraagden (33%) rapporteert het incident niet (Safe To Be enquête, 2018).

Iemand helpen die online wordt lastiggevallen
Ken je iemand die slachtoffer werd van online haat? Reageer gepast. Luister aandachtig. Weet dat het niet makkelijk is voor iemand om toe te geven dat ze online lastiggevallen of gepest werden. Vooral indien de reden hiervoor een (vermeende) persoonlijke eigenschap is, zoals in het geval van haatmisdrijven.

Als iemand je in vertrouwen neemt is het eerst en vooral van belang dat die persoon zich op een respectvolle manier door jou gehoord voelt. Online aanvallen gaan vaak samen met een gevoel van verlies aan waardigheid of controle, dus wees voorzichtig en maak de situatie niet erger door meteen te willen handelen (zonder toestemming). Over elke vorm van reactie moet goed worden nagedacht. Bedenk of je samen aangifte wil doen van de pesterijen bij het platform, bij een slachtofferhulpdienst of bij de politie. Zie Neem een stapje terug 2.2 voor meer info.

Geef de persoon in kwestie niet het gevoel dat die medeplichtig is door hen verantwoordelijk te houden voor de misdaad. Dit kan ervoor zorgen dat iemand dichtklapt, dat ze geen informatie meer willen delen, of zelfs dat ze geen hulp meer aanvaarden. Onbewust kan je zoiets veroorzaken door hen te vragen of ze het misbruik misschien hebben uitgelokt, of ze wel dan niet open waren over hun genderidentiteit, transitie, seksualiteit of iets anders wat te maken had met hun LGBTI identiteit. Probeer je vertrouwen en steun te tonen zodat het duidelijk is dat de persoon in kwestie op jou kan rekenen. Het is hun recht om online zichzelf te kunnen zijn zonder geconfronteerd te moeten worden met pesterijen.

Indien je getuige bent van iemand die je niet kent en die wordt aangevallen op een forum, blijf niet stil. Aan de zijlijn blijven staan geeft de dader meer macht en helpt niemand. Laat merken dat zulk gedrag niet kan en wees een steun voor het slachtoffer. Indien het niet lukt het gedrag te doen stoppen of te temperen, probeer dan de persoon die wordt lastiggevallen te steunen.

Aangifte doen

Aangifte doen in België
In België kan je een acute noodsituatie melden bij de politie door 101 te bellen. Bel dit nummer enkel en alleen bij een noodgeval, bijvoorbeeld wanneer je vermoedt dat een online misdaad zal overgaan in een offline gebeuren. Het nummer 112 is het Europese noodnummer dat je kan bellen in elke Europese lidstaat.

Om een (haat)misdrijf te rapporteren kan je naar je lokale politiekantoor stappen of je kan nagaan of er in jouw buurt een meldpunt bestaat voor LGBTI-zaken. De meeste politiezones in België hebben dit. Wil je eerst te weten komen of er sprake was van een haatmisdrijf? Ga naar het onderdeel Wat is een haatmisdrijf? 5.1 op deze website of Wat is een haatboodschap? 5.2.

Als je voor welke reden dan ook geen aangifte wil doen bij de politie maar je wil wel dat iemand naar je verhaal luistert, kan je altijd Unia contacteren of een van de andere organisaties die hieronder worden opgelijst. Deze bieden eerstelijnshulp en kunnen advies geven omtrent waar je terecht kan en wat je kan doen.

If you are unsure if you want to make a report to the police, you could report to Galop. Reporting to an organisation like Galop can also help to keep a record of how many hate speech incidents and hate crimes are taking place online. Galop can also help you come to terms with what has happened. Seeking help after an incident is particularly important if it has affected your health or is otherwise preventing you from continuing your life as normal. Galop can help you report your incident to the social media platform and to the police as well as work out if these, or other, options are right for you.

Galop can be contacted via phone on 0207 704 2040, via e-mail on [email protected] or using the online report form on galop.org.uk.

Aangifte doen in België

Lumi is een hulplijn voor alles te maken met SOGIESC (seksuele oriëntatie, genderidentiteit, genderexpressie en geslachtskenmerken.) De mensen van Lumi zijn er voor iedereen die vragen heeft over deze onderwerpen, voor wie nood heeft aan een babbel, of voor wie gediscrimineerd werd op basis van hun seksuele oriëntatie, genderidentiteit of genderexpressie. Ze kunnen je advies geven bij het doen van een aangifte, bij het reageren op een voorval, of ze kunnen gewoon luisteren en er voor je zijn. Lumi is helemaal anoniem en luistert zonder vooroordelen.

– Hun (gratis) nummer is 0032 800 99 533.
– Klik hier voor het anonieme en gecodeerde chat forum.
– Je kan hen mailen via [email protected].

Op maandag, woensdag en donderdag kan je bij hen terecht in de chat. Je kan hen telefonisch bereiken op maandag of woensdag van 18u30 tot en met 21u30. E-mails worden binnen de 4 dagen beantwoord.

Voor meer informatie, ga naar www.lumi.be.

Dit is een online platform waar iedereen uit Vlaanderen terecht kan voor nuttige informatie omtrent de preventie van zelfmoord. Men kan er terecht wanneer men zelf in crisis is of wanneer men bezorgd is om familie of wie dan ook. Je kan hen bereiken via telefoon, chat of mail.

– Hun (gratis) nummer is 1813.
– Klik hier voor de chat, die dagelijks beschikbaar is tussen 18u30 en 22u.
– Klik hier om hen een mailtje te sturen.

Voor meer informatie, ga naar Zelfmoord1813

Het Centrum voor Algemeen Welzijnswerk (CAW) biedt hulp aan wie problemen en vragen heeft rond welzijn, waaronder hulp aan slachtoffers van (haat)misdrijven. De organisatie biedt eerstelijnshulp en kan je indien nodig doorverwijzen naar andere organisaties. Ze bieden ook juridische informatie als antwoord op vragen als “Is dit wel een haatmisdrijf?”. Ze gaan discreet te werk, garanderen volledige anonimiteit en kunnen je uitleggen hoe aangifte te doen bij de politie.

CAW heeft een dochterorganisatie, Jongeren Advies Centrum (JAC), die zich specifiek inzet voor jongeren tussen 12 en 25 die problemen of vragen hebben rond seks, probleemsituaties binnen het gezin, misbruik of geweld, pesterijen of online haatincidenten,… Ben je een tiener in België, dan kan je altijd het JAC contacteren.

Zowel het CAW als het JAC hebben regionale vestigingen.

In elk juridisch district is er een CAW dat zich specialiseert in het helpen van slachtoffers van misdaden, genaamd Slachtofferhulp. Ze helpen slachtoffers van elk soort misdrijven, online haatmisdrijven inbegrepen. Ze bieden een luisterend oor, geven advies over je rechten, over wat er zal gebeuren wanneer je naar de politie stapt, en over hoe je kan verwerken wat er jou of een geliefde is overkomen. Indien nodig zullen ze je helpen contact te leggen met andere personen of diensten, zoals bvb bemiddelingsdiensten. Slachtofferhulp is gratis, confidentieel en kan zowel bij je thuis als in een van hun kantoren plaatsvinden.

Voor meer informatie over CAW, ga naar www.caw.be.

Voor meer informatie over JAC, ga naar www.caw.be/jac.

Voor meer informatie over Slachtofferhulp, ga naar www.vlaanderen.be/slachtofferhulp.

Unia is het interfederale gelijkekansencentrum en  is er voor alles wat te maken heeft met discriminatie, onder andere ook haatincidenten gebaseerd op seksuele geaardheid. Het is een onafhankelijke publieke instelling die strijdt tegen discriminatie en vecht voor gelijke kansen voor iedereen. Ze geven inlichtingen, bemiddelen en kunnen eveneens gerechtelijke stappen ondernemen. Maar de keuze blijft volledig aan jou. Ze zullen nooit handelen zonder je toestemming. Je kan direct contact met hen opnemen via deze drie wegen:

– Surf naar unia.be en vul hun online formulier in.
– Bel het (gratis) nummer 0800 12 800 van maandag tot vrijdag van 9u-12u30 en van 13u30-17u.
– Bezoek het hoofdkantoor in Brussel (geen afspraak nodig) op donderdag tussen 9u30 en 12u30.

Het Instituut voor de gelijkheid van Vrouwen en Mannen is het federale controleorganisme dat op de uitkijk staat voor discriminatie en geweld op grond van gender. Werd je het slachtoffer van een misdaad of werd je gediscrimineerd vanwege je gender (cis of trans), kan je hun hulplijn contacteren of het meldingsformulier invullen. Sinds april 2020 is het instituut ook gekwalificeerd om je te helpen wanneer je het slachtoffer werd van wraakporno (zie Voorbeelden van online haatincidenten 5.4.1  voor meer uitleg). Je kan het formulier invullen als individu, organisatie, of anoniem.

-Bel het (gratis) nummer 02/233 44 00.

-Klik hier voor het meldingsformulier https://apps.digital.belgium.be/forms/show_/igvm/complaint/latest?lng=nl.

Moderator is een onafhankelijke pluralistische non-profit organisatie en het eerste contactpunt voor wie geïnteresseerd is in bemiddeling en herstelrecht. Ga naar Bemiddeling 3.3.4 op deze website om te weten komen wat bemiddeling zoal kan inhouden. Ze bieden deze diensten voor alle soorten begane misdaden.

Werd je het slachtoffer van een misdrijf of was je zelf de dader, met andere woorden, was je direct betrokken bij het misdrijf, kan je hen contacteren via hun online invulformulier voor betrokkenen. Slachtofferhulpdiensten of politiediensten kunnen dit formulier gebruiken om iemand te verwijzen naar een bemiddelings- of herstelrechtprocedure. Het eerste contact is compleet vrijblijvend en zal je informeren over je opties en mogelijke volgende stappen.

– Voor meer informatie en hulp bij het vinden van het dichtstbijzijnde kantoor, bezoek dan hun website moderator.be.

– Om het formulier te vinden waarmee je bemiddeling als betrokkene kan aanvragen, bezoek dan http://moderator.be/wp-content/uploads/2016/02/aanvraagformulier-bemiddeling.pdf.

– Om het formulier te vinden waarmee je anderen naar bemiddeling kan doorverwijzen, ga naar http://moderator.be/wp-content/uploads/2018/04/aanvraagformulier-bemiddeling-doorverwijzer.pdf